Project: Draadloze Airsoft Communicatie
Disclaimer: In deze projectpost wordt gebruik gemaakt van beeldmateriaal wat oorspronkelijk van anderen is. Het beeldmateriaal is van een ondersteunde rol voor mijn projectpost, maar blijft eigendom van de desbetreffende eigenaar. Het is dan ook mogelijk dat de mening van deze persoon anders is.
Vooraf:
‘Communication is key’ is een uitspraak die wel eens voorbij komt. Ik kan mij herinneren dat ik er vroeger mee werd doodgegooid. Werkgevers, scholen, curussen en degelijke: hoevaak kom je wel niet tegen dat er niet onderling wordt gecommuniceerd in een team?
In airsoft kan een team wat goed communiceert met een elkaar vaak veel meer bereiken dan een team met allemaal spelers welke ‘ieder voor zich’ spelen. Sterker nog: een kleine groep binnen een team kan door goede communicatie al heel veel voor elkaar krijgen.
Nu kun je natuurlijk met simpel schreeuwwerk al wel wat meters maken, maar dat wordt op lange afstand op een gegeven moment ronduit lastig. Of je moet geen stem meer over willen hebben aan het einde van een skirm. Beetje zonde.
Met deze lap tekst (ik bereid mij alvast maar voor op TLDR reacties) wil ik jullie graag bekend maken met andere, betere opties als het bekende schreeuwwerk. Ondertussen heb ik er al weer flink wat skirmjaartjes opzitten en er zijn hier dan ook verschillende systemen tijdens skirms gepasseerd voor communicatie. Recent echter heb ik het idee dat ik, met mijn teamgenoten, een systeem heb ‘gemaakt’ wat voor ons heel goed werkt en wat nog niet veel mensen gebruiken. Ik neem jullie eigenlijk mee in de ontwikkeling van ons eigen airsoftcommunicatiesysteem. (Mooi woord voor galgje, trouwens)
Situatieschets:
Ondertussen ben ik alweer 6 jaar NABV lid en heb ik al heel wat open skirms mogen doen op een hoop verschillende locaties. Ik deed dit eerst met 1 andere mede-airsofter en op een gegeven moment groeide onze groep naar 3 man totaal. We hebben het altijd prettiger gevonden om een klein gezelschap te zijn en blijven, omdat dit makkelijker is qua skirms te plannen. Het is trouwens ook heel overzichtelijk.
Bij iedereen is het airsoften een beetje aangezet door het spelen van videogames en er achterkomen dat dit dus ook in het ‘echie’ kan. Vanuit het gamen zijn de meeste van ons gewend dat we tijdens het gamen met een (draadloze) headset op zitten. Zo is er eigenlijk altijd een optie tot communicatie als we met elkaar of met anderen aan het gamen zijn. Hoeveel je daar gebruik van maakt is natuurlijk altijd een ander punt, maar de optie is er en het is simpel en snel.
Na een of twee jaar geairsoft te hebben, merkte ik in ieder geval bij mijzelf dat ik best veel ‘op mijzelf’ speelde. Dit kwam vooral door de grote van buitenvelden en dat ik dan dus mijn mede-airsofters kwijtraakte. De momenten dat we bij elkaar waren als groepje herinner ik mij simpelweg altijd het beste, omdat dit vaak de beste momenten waren. Stukjes teamplay die bijvoorbeeld heel goed gingen, mooie acties en dergelijke.
Probleem was alleen dat we elkaar steeds kwijt waren op grotere velden en je vindt elkaar niet altijd even makkelijk terug. Zonde.
Er werd daarom overwogen om een porto-systeem in te zetten voor communicatie en om elkaar soms weer snel terug te kunnen vinden.
Communicatiesyteem 1: Portofoons.
Ik kan mij niet helemaal meer herinneren welk merk of systeem porto’s we nu precies hadden, maar ik kan hierover vrij kort zijn. Dit systeem werkte voor zowel mijn teammaatjes als voor mij niet heel denderend.
Het was in ieder geval een systeem in combinatie met (beveiligings)oortjes, een soort set. Wat als eerste heel erg opviel was het tegenvallende bereik. We hadden meer verwacht, we kwamen vaak niet verder als 30 a 35 meter? Dat was wel wat weinig.
Verder was het zo dat op het moment dat ik de zend-knop indrukte, mijn teamgenoten niets konden zeeggen. Het gebeurde nog wel eens dat de zend-knop per ongeluk werdt ingedrukt, waardoor het kanaal dus eigenlijk ‘op slot’ zat en je dus eigenlijk niet kon communiceren. Verder vond ik al de kabeltjes eigenlijk maar niets.
Ikzelf had ook nog eens moeite met de combinatie ‘zenden-en-schieten’: misschien komt het omdat ik niet heel goed ben in meerdere dingen tegelijk (ja, kom maar op vrouwen, ik geef het gewoon toe) maar het spotten van een tegenstander, knop indrukken, locatie doorgeven, knop loslaten en bb’s afvuren: het was mij schijnbaar iets te veel van het goede.
Nu klink ik heel negatief over porto’s, maar ik vond het bijvoorbeeld wel heel prettig dat je heel gemakkelijk met iedereen op 1 kanaal kon zitten door dezelfde frequentie te pakken, ook al waren de merken van de porto’s verschillend. Verder werkte de systemen in principe overal, mits je maar binnen bereik bleef. Dus zie dit vooral niet als een compleet afkraken van portofoons, maar voor ons werkte het in ieder geval niet.
Er werdt dan ook besloten om niet meer te gaan werken met de portofoons. Teveel nadelen voor ons.
Alleen, er was niet echt iets ter vervanging hiervan. Tenminste, niet dat bij ons bekend was. Er werd nog wel nagedacht hoe we eigenlijk ons ‘game-ervaringen’ konden omzetten naar airsoft, maar dat strandde eigenlijk vrij gauw. Een paar jaar ging voorbij, zonder porto’s of een ander extra communicatiesysteem. Dat ging trouwens prima, veel plezier gehad aan skirms en dergelijke. Maar dat communicatie-dingetje, het zat nog wel in ons achterhoofd, ergens...
Commucatiesysteem 2: Battle-Link.
Ruim een jaar geleden werdt dat communicatie-dingetje in mijn achterhoofd eens flink aangewakkerd door een video welke ik tegenkwam op Youtube. Met wat zoekwerk kwam ik er ook achter dat Battle-Link een Nederlands product was en dat er dus video’s beschikbaar waren waarin je de communcatie tussen spelers via Battle-Link kon horen.
Laten we stellen dat ik hier ontzettend enthousaist van werd. De indruk die ik hier van kreeg, was fantastisch. Dit product voelde voor mij als ideaal en het leek er ook nog eens op dat ontzettend veel van mijn negatieve punten over portofoons direct werden opgepakt en verbeterd. Het ‘open-channel’ gedeelte sprak mij ook heel erg aan en communicatie was direct, zonder push-to-talk.
Toch werd Battle-Link niet aangeschaft. Waarom? De prijs. We waren in onze groep het er over eens dat €259,- per persoon wel een beetje heel erg gortig was voor een stukje communicatie. Dat had niet iedereen er voor over. We skirmen immers maar 1 keer per maand. Niet elk weekend.
Ik wil hier vooral niet overkomen dat ik het Battle-Link systeem niets vind. Het is een ontzettend sterke innovatie, denk ik zelfs. Alleen, aan die innovatie zit momenteel een nogal hoog prijskaartje. Wat best logisch is, gezien er vast veel ontwikkeling is gedaan en er veel vooraf getest moest worden of dit systeem voor airsoft kon werken. Ik snap de 'hoge prijs-logica' volledig.
Voor ons was het prijskaartje dan ook gewoon simpelweg de deal-breaker, wat jammer is. Misschien dat in de toekomst met verdere innovatie, de prijs gedrukt kan worden. Je ziet dit immers wel vaker als een product langer op de markt is.
Wij zagen dit in ieder geval als een soort van bevestiging dat er dus ook echt wel meer communicatie-mogelijkheden zijn binnen airsoft. Het gaf ook een beetje aan dat onze frustraties rondom portofoons nog helemaal niet zo gek was, eigenlijk.
Het duurde dan ook niet heel lang voordat bij ons ideeën werden gevormd voor een vergelijkbare setup als Battle-Link.
Laatst bewerkt:
